ฮดสรงในฮูปแต้ม

ฮดสรงในฮูปแต้ม

โฮงฮด หรือ ฮางฮด (รางฮด)

               เป็นศิลปะไม้แกะ -สลักอีสาน ใช้สำหรับรดหรือสรงน้ำพระสงฆ์ทำเป็นรูปคล้ายเรือจำลองขนาดเล็กยาว เหมือนของล้านนา ส่วนหัวมักทำรูปเศียรนาค ส่วนท้องค่อนไปทางหัว เจาะรูให้น้ำไหลลงสู่พระสงฆ์ที่นั่งอยู่ข้างล่างเป็นประเพณีอย่างหนึ่งเรียกว่า ประเพณีอดสรง ประเพณีนี้มีในโอกาสพิเศษ เช่น ทำเพื่อเป็นการเลื่อนยศให้แก่พระสงฆ์ตามประเพณีเดิมซึ่งชาวอีสานเลือกพระที่จะเข้าพิธีนี้เอง 

ประเพณีฮดสรง

แทรกอยู่ในเรื่องเวสสันดร

ชาวบ้านกำลังนั่งทำพิธีฮดสรง มีรางฮดหรือโฮงฮด

ผนังด้านนอก ทิศตะวันตก วัดป่าเรไรย์ อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม

 

                คำว่า ฮาง ไม้แก่นที่ขุดเป็นร่องตรงกลางสำหรับใส่อาหารสัตว์ มีขนาดต่างๆ กัน เช่น ฮางไก่สำหรับใส่อาหารไก่ ฮางเฮ็ดสำหรับใส่อาหารเป็ด

                คำว่า ฮางสรง ภาษาถิ่นอีสาน ไม้ที่ขุดเป็นรางยาวๆ ใช้เป็นฮางน้ำหรือรางน้ำรับน้ำฝนจากชายคาเรียกว่า ฮางลิน (รางน้ำ) หรือใช้เป็นรางน้ำสำหรับสรงน้ำพระเถระเหรือเจ้านาย เรียงว่า ฮางสรง (ฮางน้ำฮดสรง) หรือ ฮางสงน้ำ ภาคเหนือเรียกการสรงน้ำว่า ฮินฮดน้ำ (รดน้ำ)

พิธีฮดสรง (รดสรง) เป็นการสรงน้ำพระภิกษุที่เป็นพิธีกรรมในภาคอีสานนั้นกระทำกัน 2 พิธี คือ

  1. สรงน้ำพระภิกษุ และสรงน้ำพระพุทธรูปในวันสงกรานต์หรือบุญเดือนห้า
  2. สรงน้ำพระภิกษุเพื่อเลื่อนสมณศักดิ์ตามแบบแผนท้องถิ่นโบราณ เช่น จะเลื่อนสมณศักดิ์พระภิกษุที่มีจริยวัตรดีงาม การสำเร็จแต่ละขั้นตอน ในฐานะสูงขึ้นตามลำดับ
ประเพณีฮดสรงและการบายศรีสู่ขวัญ

เมื่อพระเวสสันดรเข้าเมืองแล้ว

ก็ทำพิธีฮดพระเวส

ผนังด้านนอกวัดโพธาราม อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม

              ในพิธีสรงน้ำพระภิกษุนั้นชาวบ้านทุกคนจะมาร่วมสรงน้ำพระภิกษุ โดยนำน้ำสะอาดบริสุทธิ์ หรือน้ำที่ผสมน้ำอบน้ำหอมมาสรงพระภิกษุด้วย น้ำเหล่านั้นจะราดลงบนร่างกายพระภิกษุเปียกทั้งตัว

ประเพณีฮดสรง

เมื่อพระเวสสันดรเข้าเมืองแล้วก็ทำพิธีฮดพระเวส

ผนังด้านนอกวัดโพธาราม อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม

              พิธีฮดสรงนี้มีเครื่องใช้ประกอบในพิธีหลายอย่าง เขาจะนำฮางฮดไปตั้งไว้กลางแจ้งปลูกศาลเพียงตาไว้สองข้างสำหรับตั้งบายศรีปลูกต้นกล้วยบริเวณโรงพิธีและยังมีอย่างอื่นๆ อีกหลายอย่าง เมื่อพระสงฆ์ผู้ที่จะเข้าพิธีนั่งลงที่ใต้รางหรือฮางตรงคอนาคที่มีรูน้ำไหลออกแล้ว พระสงฆ์หรือผู้อาวุโสของหมู่บ้านก็จะนำฝูงชนเทน้ำหอมลงที่ฮาง ฝูงชนที่เข้าไปรดน้ำไม่ถึงก็จะเกาะจีวรพระหรือชายผ้าผู้อาวุโสแทนถือว่าบุญได้ผ่านมาถึงตนด้วย ปัจจุบันประเพณีอดสรงไม่มีให้เห็นอีกแล้ว

ดวงเดือน ไชยโสดา…

วิจิตร พรรณะ ถ่ายภาพ

เอกสารอ้างอิง :

สุมาลี เอกชนนิยม. (2548). ฮูปแต้มในสิมอีสานงานศิลป์สองฝั่งโขง. มติชน.

วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2558). พจนานุกรมหัตถกรรมเครื่องมือเครื่องใช้พื้นบ้าน. เมืองโบราณ.

มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทย ธนาคารไทยพาณิชย์. (2552). สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคอีสาน. สยามเพลส.